Yazının ismini salladım. Aklıma ilk bu geldi. Klişe. Düşündüğüm ve beynimden geçen şeylerin kontrolünü sağlayamıyorum.
Bahane bulmak istesem çok var.
Bugün bi arkadaşıma dolunaydandır dedim. Dolunay değilse yaşanan felaket, o değilse retro, retro değilse politika, o değilse … dedi. Aşırı haklı.
Düşüncelerimi durduramıyorum. Bazen aklımdakilere inanamıyorum. Karar veremiyorum. Karar vermeye çalışmayı düşünürken sıkılıyorum. Kaçmak istiyorum. Daralıyorum.
Bugün yine düşünürken biraz ilerledim gibi. Kendimi törpülemem gerekiyo. Baya baya hem de. Yoksa yiyip bitiricem. Bitmem de. Yine de tabir bu şekilde, yapacak bi şey yok.
‘Bir şey’ diye yazmak istemiyorum. R harfini kullanmadan yazmak istiyorum. Sonra bakıyorum içimi gıcıklıyor.
Sinirlenince her bi hücreme sıçrıyor. O kadar belli ki. Hızlıca geri dönmek istiyorum. Yapamıyorum. Yok genetik mi, yok travma mı, yok neyse ne şu an bu durum var. Çözüm için yapılacaklar çok net. Adım at be kardeşim. Bi bırak. Kendinle uğraşma, tatile çıkar kendini. Bi ara ver.
Paranoyam coşkulu. Gün içinde günümü tekrar yaşamak şöyle mi yapsaydım böyle mi deseydimler.
Ben gerçek mi değilim. Yoksa farketmediğim, anlamadığım dış etkenler var mı gerçekten. Varsa da bi rahat olsam. Bi rahat olsam. Bi tık rahat olsam.
Yazıp yazıp yakmak mı lazım. Klişe. N’olucak klişe olsa. İyi geliyorsa her şey okey. Yaparım yani.
Ne ara böyle oldu diye sormaktan o kadar yoruldum ki. Yeter gibi. Yetti hatta.
İnsan gerçekten dünyada ve ülkede yaşananlardan etkileniyor mu? Şov mu yoksa? Anlamlandırmak istiyorum.
Durmuyor şu an. Karakterimi mi inkar ediyorum. Eksik hissediyorum. Çok eksik. Eksik olsam ne olacak peki? Ona bir cevap ver. Eksiksen eksiksin.
Değer mi bunu kendine yapmaya? Kafa boşaltmak istiyosun, daha çok dolduruyorsun.
Gıdım umrunda olmaması gereken şeylere takılıyorsun. Ha takıl. Ha düşün. Ama kendini paralama ne olursun
Sakinleşmeyi öğrenmem lazım. Önem sıramı şaşırdım. Bir şeyleri söyleyememekten sıkıldım. Bir teşhisim olsun. Birkaç tane de olur.
Ot gibi yaşıyorum sanki. Öyle mi gerçekten? Buna da karar veremez olmaktan canın sıkılmaz mı? Sıkılır. İnsansın.
İyi geldi. Ne yazdığımı bilmiyorum. Sonuna kadar gidiyorum.
Kızgın oluyorum. Sonra üzülüyorum. Sonra pişman oluyorum. Sonra baştan. Bu döngü bildiğin kısır.
Kısırı yapmayı da zor sanırdım değilmiş.
Mutlu olmak için kabul etmek. Kabul etmek için barışmak. Kendimle barışmak. Savaşımı bırakmak.
Neye yaşıyoruz, amacı ne diye düşünüyorum.
Tutamadım kendimi.
Çözeceğine en azından azalacağına, değerime, sevgime, her şeyime güzel enerji gelecek.
Bari yazılı kalsın.
Güzel enerjiler bana.
s*
