mini mini insanlar*

bu sabah uyandığımda kar yağıyodu.
hani böyle bi anda aklıma küçüklüğüm geldi.
çok da uzak diil aslında.
4-5 sene evelinden bahsediyorum.
halen kar'ın okulu tatil edeceği düşüncesi varken.
diğer bi deyişle hayat yeni başlarken.
hah o heycana kapıldım birden bire.
sonra hatırladım bi anda..
o günler nerdee..
biz neredeyiz..
ama en azından halen canlı olmasına sevindim.
(marcel proust'u analım)
peki ya siz..
minik insanları tanır mısınız ?
hani böle küçücük.
kendine güvensiz.
ben onları gördüğümde içim gidiyo biliyo musunuz ?
bana da oluyo aynısından.
herkese olur aslında.
özgüven kaybı yaşadığımız anlar.
ama bunu hayatın kendisi haline getirmek.
hele hele onunla yaşamak..
ne büyük acı insanın kendisi için..
bi de bilinçsizce yapılan üste çıkma durumu..
aslında bunların hepsi o özgüven eksikliğini kapatmaya çalışmaktan kaynaklanıyor.
bunu ben söylemiyorum tabi ki.
bunu psikologlar, psikaytrlar söylüyor..
hatta kelimeleri doğru yazmamdan bile anlayabilirsiniz.
kısacası dostlarım..
özgüven eksikliği kimsenin suçu değildir.
sadece ailenindir.
ama bi bakıma kısır döngü de diyebiliriz.
çünkü bunu çocuğuna yapan ailenin kendi ailesi de yapmıştır..
onların ailesi de..
onların ailesi de..
nerden mi cıktı bütün bunlar ?
geçen akşam yemekteyiz izlerken geldi aklıma.
cevap bulamadıkça üste çıkmaya çalışan insanlar.
nasıl da belli oluyo kameraların önünde.
kimin tepkisinin rahatsız ediciği olduğu..
yemekteyiz belki şov amaçlı bir program ama..
insanı, bizi, hepimizi anlatan bir şov.
insanın gerçekliğinin ta kendisi..
kaçıcak delik arayanın sığındığı..
kurtulmak isteyenin kaçtığı..
ama gerçekte kaçamadığı.
cünkü kaçamadığımız tek gerçeklik KENDİMİZİZ.
bunu en iyi biz biliriz.
hani suçlu veya sıkıntılı olduğumuzda tam yutağımızdan sonra bi yumru oluşur ya.
rahatlayana kadar da gitmez.
onu bile kendi vücudumuz yapar.
yani bağlanıyoruz yine kendimize.
bize.
biz kendimizin en iyi dostuyuz.
annemize, en yakın arkadaşımıza bile yalan söyleriz ama..
Kendimize asla.
sonuç mu?
sonuç; hepimiz ara ara küçük insan oluruz ama..
ne olursa olsun kendinize güvenin.
kaçmayın, küçülmeyin..
cünkü baskalarının gözünde küçülmemiz kendi gözümüzde kendi benliğimizin küçülmesinin yanında hiç bi şey..
iyi akşamüstüler,

s*