nefsine hakim olabilité*

uzun zaman olmuştu.
teşekkürler devlet!
yazacak o kadar çok şeyim vardı ki oysa ki..
ki çokluğundan napacağımı şaşırsam da şu an..
neyse..
facebook'suz (hayatımın aşkı) 1 hafta 3 gün oldu.
aramıyorum.
huzuru buldum diyorum herkese.
yalan da söylemiyorum hani.
insan aşık olunca bi başka.
bilirsiniz..
kendini kaptırmak.. ondan kopamamak..
facebook öyle bi aşk benim için.
orda yaşıyorum ben.
aynı eve çıkmış 2 sevgili gibi.
şimdi n'oldu ?
biraz ara verdik.
ara yalandır derler ama..
ben soğumadım ondan.
eminim o da beni özlemiştir.
neden özlemesin ki ? onunla o kadar çok ilgilendim ki..
facebook bi köpek olsaydı.. peşimden koşar ağlardı..
ama insan olsaydı bunalırdı.
bu kadar ilgi ve sevgiden kaçardı.
nereye bağlicam yine konuyu ?
facebook'unu ne zaman açıcaksın ? diyolar..
bilmiyorum diyorum.
bu aşk site yayından kalkana kadar sürücek.
olurda bi gün kalkarsa bi anda boşluğa düşmeyeyim..
psikologlara nakit akıtmayayım diye denemeler yapıyorum..
biraz da nefsime hakim olma çabalarındayım aslında.
nitekim olabiliyomuşum.
yapamam sanıyodum.
kimse yapabileceğimi düşünmüyodu.
aynı benim gibi.
kaç tane nerdesin sen ? iyi misin ? mesajı aldığıma inanamazsınız.
3 gün sonra açarsın sen.. diyenlerin çokluğu da bi kenara.
niye anlatıyorum kendimi böle ballandıra ballandıra ;
çünkü insan çok değişik bir varlık.
öncelikle kendinizi durdurmanız gerek.
karşındakini durdurmak emin ol kendine laf geçirmekten daha kolay.
bu yüzden;
biz, kendimiz, önceliğimiz biziz.
önce kendimize söz geçirebilmeliyiz.
halen deneme sürecindeyim..
bakarsınız açarım şimdi, ya da yarın, ya da 2 ay sonra..
ama ben gördüm ya şunu yapabiliyorum 1 hafta..
bunu gördükten sonra gam yemem asla.
siz siz olun;
önce kendi vicdanınıza, kendi beyninize, kendi midenize;
kendi boğazınıza, kendi kişiliğinize,
kendi kararlarınıza, kendi düşüncelerinize v.s.
söz geçirin..
ondan daha zor bi şey yok şu dünyada.
Esen kalın,

sizi özleyen bloggerınız,

s*