Yaptığım çoğu şey aslında anlamsız gözüküyor. Anlam aramak zaten gereksiz. Çünkü insan kendi düşüncesi için 'anlamlandırma' sanatını kendisi icra eder. Başkasının düşüncesi veya kendi anlamlandırma çabası gereksizin ötesinde aynı zamanda yersiz.
Kişi anlam arayışını kendi içerisinde gerçekleştirmeli ve ancak bu doğrultuda fikir paylaşımında bulunabilir.
Anlamlandırmaya çalışmak bir şiirde kendini bulmak gibi. Nasıl?
Çünkü insan kendini şiirde bulamaz, asla ve asla şiiri yazanın duygularını hissedemez, hissetse bile emin olamaz. Çünkü şüphe ilelebet varolacaktır.
Varılan nokta: kişi sadece kendinden sorumludur ve kendi duygularının bilincindedir. Şiirleri değil, şiirlere karşı duygular hissedebiliriz. İnsanlar da böyle.
Asla ne zaman ne hissetiğimiz bilinmeyecek.
s*
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder