pembe&vıcıkvıcık*

elimden kayanlar..
tutamadıklarım..
farkında mıyım..
bazen olmuyosun ..
bazen düşünmüyosun..
sadece geçen bi kuş sana neler anımsatıyo..
yolda yürürken..
bağıran bi adam..
içindeki..
çocukluğundaki günleri hatırlatıyo..
unutulmazlar onlar..
hiçbişeyi unutmayız..
şu beyin dediğimiz varya..
öyle büyük ki..
öyle akıllı bişey ki o..
minnacık bi kısmının içine neler kaydediyo..
kameraman gibi..
silinmeyen görüntüler..
silinmeyen anılar..
hisler..
o hisleri hissetmek cok zor diil..
mesela alınan bi koku..
işitilen bi ses..
direk geri dönüş sağlıyo..
bi anlık sadece çok küçük bi anlık..
Marcel Proust'un düşündüğü onayladığı gibi..
minik rastlantılar ..
insanlara saçma gelen olaylar..
bazen cok şey hatırlatıyo..
bi de beyin kamerasının sınırsız çekim kapasitesi yok mu..
var tabi..
sadece onları gizlediği yerler farklı..
bazıları çok derinlerde..
istemediğimiz onları dışladığımız için..
bazıları ise her an tetikte..
beni düşün' diye yalvaran kayıtlar..
ve dış dünyada buldukları her fırsatta ortaya çıkmak isteyenler..
evet kafamızın içindeki..
saçlarımızın yer aldığı derinin altında..
o pembe vıcık vıcık sulu şey varya..
işte o yaratılan en üstün varlık..
herşeyin sahibi o aslında..
o yaşatıyo bizi..
o yönlendiriyo..
bu yüzden..
onunla uyum içinde yaşamak zorundayız..
ki yaşıyoruz da..
inanılmaz ya..
size de öyle gelmiyo mu !?

serena 'o6