7 Nisan 2009 Salı

yıldızlarım var benim*

yıldızlarım var benim.
renk renk .
ama geceleri tek renk oluyolar.
çünkü parlarken yıldızlar .
renkleri önemli diildir .
küçükken sarı uğurböceklerinden korkardım.
gerçek uğur getirmiceklerini düşünürdüm .
kırmızı olmalıydı tam uğur getirmesi için .
adadaki evde WC'nin tavanında yaşıyolar .
minik kertenkele yavruları .
pembe mor karışık renkleri .
onlardan hoşlanmıyorum ayakları tavana yapışıkken.
ama yere indiklerinde rahatlıyorum .
üzülüyorum onlar için .
dokununca kuyruklarını bıraktılarından.
ama annem büyük bi cesaretle onları doğal yaşamlarına salıyo.
adada arka balkonumuzda kocaman bi bitki vardı .
sarı beyaz çiçekleri .
küçükken o çiçekleri koparıp ucunu dişimizle koparıp içinden çıkan balı yerdik.
cok zevkli gelirdi.
akşamüstü havuzdan dönünce alt komşum ezgi'yle.
pembe bisikletim vardı.
her tarafı bana özgü.
tam pembe diildi zaten.
hiç bi zaman tam pembe sevmedim ki.
selesinde cok şirin resimler vardı.
her tarafı bana özgü.
sokakta yeşil bi bitki vardı her yerde.
çiçekleri vardı onun turuncu kırmızı.
o çiçekler yenmezdi.
minik domates şeklindeydi.
onları toplayıp birbirimize atardık.
yıldızlarım var benim renk renk.
geceleri renkleri gider , parlaklığı kalır.
çünkü parlarken yıldızlar ,
renkleri önemli diildir..

s*

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder